Γκάζι Κεραμεικός Ρούφ

Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010 στις 20:30

Μετρό Κεραμεικός (έξοδος Κωνσταντινουπόλεως)

ΓΙΟΡΤΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

Φίλε γείτονα,

Τον τελευταίο καιρό όλοι βιώνουμε στην γειτονιά μας τα αποτελέσματα της ασυδοσίας, της παρανομίας και της αυθαιρεσίας που κυριαρχούν. Η γειτονιά μας κάθε βράδυ με αποκορύφωμα τη Παρασκευή και το Σάββατο αλλάζει πρόσωπο για να επιβεβαιώσει τη παροιμία «της νύχτας τα καμώματα τα βλέπει η ημέρα και .... κλαίει». Σε πολλούς από εμάς που έχουν την ατυχία να έχουν κοντά τους κάποιο διασκεδαστήριο έχουν μειωθεί οι ώρες ύπνου με ότι συνεπάγεται αυτό στη ζωή μας, ενώ πολλά σπίτια δεν μπορούν να ανοίξουν ούτε τα παράθυρά τους, με αποτέλεσμα να «φυλακίζονται» οι κάτοικοι μέσα στα ίδια τους τα σπίτια.

Κάνοντας μια βόλτα τη νύχτα εύκολα διαπιστώνει κανείς ότι οι θαμώνες είναι πολλαπλάσιοι απο τα τραπεζοκαθίσματα, και αυτό σημαίνει ότι το διασκεδαστήριο συνεχώς θα απλώνεται για να καλύψει τη ζήτηση.

Η οικονομική κρίση επηρέασε και την βιομηχανία διασκέδασης όχι όσο αφορά το πλήθος των θαμώνων αλλά την κατά κεφαλή κατανάλωση. Όσο η κρίση θα βαθαίνει τόσο η ένταση της μουσικής θα ανεβαίνει για τη προσέλκυση πελατών.

Τελευταία δείγματα της απίστευτης ασυδοσίας είναι η Δεκελέων και η Τριπτολέμου που έχουν μετατραπεί σε υπαίθρια διακεδαστήρια με τα μεγάφωνα στον δρόμο έως την ανατολή του ηλίου, ξεπερνώντας κάθε κόκκινη γραμμή ανοχής και αντοχής.

Αντιδρούν οι κάτοικοι σε αυτή τη κατάσταση;

Αντιδράσεις κατοίκων υπάρχουν μεμονωμένες, προσπαθώντας ο καθένας να αντιμετωπίσει το πρόβλημα που υπάρχει δίπλα από το σπίτι του, μέχρι να προκύψει το επόμενο.

Γιατί πρέπει να «πάμε πλατεία»;

Ο μόνος τρόπος για να μας ακούσουν οι υπεύθυνοι – ανεύθυνοι είναι η μαζική διαμαρτυρία.

Είναι η απάντηση στο καλάθι των αχρήστων που πέταξαν τις δεκάδες έγγραφες καταγγελίες μας, είναι η απάντηση στα εκατοντάδες χωρίς αποτέλεσμα τηλεφωνήματα στην Αστυνομία (Ελληνική & Δημοτική) .

Επιλέξαμε τη πλατεία και όχι κάποιο άλλο σημείο γιατί αυτοί την ανέδειξαν σαν κέντρο του Διασκεδαστηρίου αποκλείοντας την από κάθε άλλη χρήση. Ποιός διανοείται να κάνει ποδήλατο; Ποιός διανοείται να κλωτσήσει μια μπάλλα; Ποιός εξαφάνισε τη παιδική χαρά;

Τελευταία, στη λογική του «διαίρει και βασίλευε» κυκλοφορούν διάφορα για το σύλλογο όπως ότι «γέρνει» σε πολιτικά κόμματα ή ότι μέλη του μετέχουν στο «Διασκεδαστήριο». Τα χαρτιά είναι αυτά που μένουν και όχι τα λόγια, ας διαβάσουν τις θέσεις μας είναι όλες αναρτημένες στο διαδίκτυο πρίν ανακαλύψουν τη διαφάνεια.

►Μαζί με την αλόγιστη ανάπτυξη της βιομηχανίας διασκέδασης ήρθαν και οι παράπλευρες χρήσεις και το τελευταίο διάστημα εμφανίζονται σαν μανιτάρια οίκοι ανοχής με την σίκ ονομασία «studio».

►Ο Δήμαρχος με την ανοχή των εκάστοτε κυβερνώντων δηλώνει ότι δεν θα κάνει την Αθήνα νεκροταφείο αλλά αποσιωπά ότι κάνει «δημοσία δαπάνη» την κηδεία των ιστορικών γειτονιών της Αθήνας.

►Κανείς δεν είπε ότι δεν πρέπει να υπάρχουν καταστήματατα διασκέδασης και χώροι ψυχαγωγίας αρκεί η λειτουργία τους να μην στερεί την προσωπική ελευθερία και τα δικαιώματα των κατοίκων και των περιοίκων.

►Μερικοί ιδιοκτήτες είναι αλήθεια ότι δεν αντιστάθηκαν στην επέλαση και νοίκιασαν τα σπίτια τους σε ανεξέλεγκτες και αρκετές φορές παράνομες χρήσεις, αδιαφορώντας για τη γειτονιά που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν.

►Νομίζουν ότι με τον θόρυβο και την ηχορύπανση θα μας διώξουν ή θα αλλάξουν το τρόπο ζωής μας, παραγνωρίζοντας ότι μπορούμε και εμείς να κάνουμε το ίδιο αρκεί να ξεπεραστούν τα όρια αντοχής μας.

►Δεν βάζουμε όλους τους μαγαζάτορες στο ίδιο τσουβάλι. Βλέποντας όμως και αυτοί το θράσος μερικών που ξεπερνούν τα πάντα με την ανοχή των αρμοδίων χωρίς καμία επίπτωση, μπαίνουν και αυτοί στο παιχνίδι του αθέμιτου πολλές φορές ανταγωνισμού.

Μην ξεχνάμε ότι η χωρίς κανένα κανόνα και η με συνειδητή πολιτική επιλογή μετατροπή της γειτονιάς μας σε διασκεδαστήριο της Αττικής σε λίγο χρόνο θα επιβεβαιώσει το ρητό «αν καίγεται το σπίτι του γείτονα, και δεν κάνεις κάτι, σε λίγο θα καεί και το δικό σου».

Οι δημόσιοι χώροι ανήκουν σε όλους και όχι στους επιτήδειους.

Όταν περάσει η μόδα πολλά λεφτά θα έχουν αλλάξει χέρια και οι φωτογραφίες μιας ιστορικής γειτονιάς της Αθήνας θα θυμίζουν ψεύτικες υποσχέσεις για παράδοση, διατήρηση και ανάπλαση που πουλήθηκαν.