ΣΕΡΑΦΕΙΟ ΚΟΛΥΜΒΗΤΗΡΙΟ...
""
Γραμμές τρένου....διάβαση...
Κυκλοφοριακό Στάθμευση

Δικαίωμα στον ύπνο

Αναρτήθηκε m.alexandros@yahoo.gr On 8:47 μ.μ.

Κορναρίσματα, φωνές, μουσική στη διαπασών, αυτοκίνητα παρκαρισμένα σε πεζοδρόμια και κάτοικοι καταδικασμένοι σε αγρυπνία. Εικόνα ενός τυπικού πεμπτο-παρασκευο-σαββατόβραδου στην Τριπτολέμου, στην Τρώων, στη Μεγάλου Αλεξάνδρου, στη Βουτάδων, στη Περσεφόνης σε δρόμους της 3ης Δημοτικής κοινότητας του δήμου Αθηναίων.
Δεκαετίες τώρα οι πιο παλιές γειτονιές του δήμου έχουν κατοίκους που έχουν ξεχάσει τί σημαίνει ωράριο κοινής ησυχίας, με λίγα λόγια έχουν χάσει το δικαίωμα στον ύπνο, καθώς οι δημοτικές αρχές όλα αυτά τα χρόνια, στο βωμό του κέρδους, έχουν μετατρέψει αυθαίρετα αμιγώς οικιστικές περιοχές σε διασκεδαστήρια.
Τα κοινοτικά συμβούλια δίνουν άδειες και χορηγούν παράταση ωραρίου μουσικής σε επιχειρήσεις που στα χαρτιά εμφανίζονται ως «παραδοσιακά καφενεία», ενώ στην πράξη λειτουργούν ως κλαμπ ή και κέντρα με ζωντανή μουσική.
Η πλειοψηφία των συμβούλων, κοινοτικών και δημοτικών αρνούνται να ακούσουν τους κατοίκους, τους ανθρώπους που κάθε τέσσερα χρόνια ζητούν την ψήφο τους. Ισχυρίζονται ότι ο νόμος απαγορεύει να αρνηθούν τις άδειες. Αν ο νομοθέτης ή για να είμαστε πιο ακριβείς οι κανονιστικές διατάξεις του δήμου ή και της περιφέρειας έχουν κενά και ασάφειες είναι στο χέρι του αιρετού άρχοντα να επέμβει και να διορθώσει τις ελλείψεις ή και τις παραλείψεις. Αυτό που χρειάζεται είναι βούληση και σεβασμός στον δημότη και κάτοικο της πόλης των Αθηνών, αλλά δυστυχώς στην περίπτωση μας αυτό δεν υπάρχει. Η στυγνή αλήθεια είναι ότι αρκετοί αιρετοι δεν αγαπούν αυτή την πόλη, καθώς για πολλούς αποτελεί ένα σκαλοπάτι από την είσοδο στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας.
Γινόμαστε θεατές εξαγγελιών για μια καλύτερη και βιώσιμη πρωτεύουσα. Μια πόλη δεν είναι ζωντανή μόνο με τους τουρίστες, εσωτερικούς και εξωτερικούς. Πολλοί μη αντέχοντας πια την αϋπνία και την αδιαφορία της δημοτικής αρχής εγκαταλείπουν τα σπίτια τους και μετακομίζουν σε άλλους δήμους ή τα μετατρέπουν σε airbnb.
Η Αθήνα χρειάζεται κατοίκους, παιδιά, νέους, να ζουν, να μετέχουν στα καθημερινά δρώμενα της πόλης, μα προπάντων να μπορούν να κοιμούνται.